Trots

Afgelopen oktober vierden we dat we alweer twee jaar in De Glind wonen. Dat gaat gepaard met een traan: wat waren we er twee jaar geleden slecht aan toe! Maar ook met trots: wat zijn we ver gekomen. Vooral Hester, maar ook ik, en vooral ook samen.

Twee jaar geleden betrokken we dit huis met twijfel. Of dit wel een plek was die remote genoeg was om Hester goed te laten functioneren. Twijfel of we wel in Nederland zouden kunnen blijven, als dit huis niet geschikt zou zijn. Of Hester weer aan het normale leven deel zou kunnen nemen.

Nu is dat volledig anders. We zijn hier helemaal gesetteld. Het is rustiger, een beetje afgelegen. Maar wel in een woonwijk, met leuke buren en vriendjes voor de kids. En we zitten zó veel sneller in de natuur! Ik moet er niet aan denken weer terug de Randstad in te gaan. Voor mijn werk kom ik er 1 a 2x per week, dat is meer dan genoeg ;)

Sinds we hier zijn gaan wonen is het een stijgende lijn geweest voor Hester. Door de nieuwe plek knapte ze wat op, en kreeg ze weer energie. Die energie stak ze meteen, en steekt ze nog steeds, in het verbeteren van haar gezondheid. Ze verslindt boeken en podcasts, en past zo veel mogelijk van de ideeen in de praktijk toe. Sommigen zijn blijvertjes, anderen worden na een paar experimenten afgeserveerd. De dingen die écht helpen, duikt ze dieper in en volgt workshops en opleidingen in.

En het werkt. Hester is weer een vrolijke sprankelende vrouw. Gisteravond is ze naar een ABBA concert geweest in het dorp. Sinterklaas en Kerst kunnen weer bij opa & oma thuis gevierd worden. Natuurlijk blijven er uitdagingen en grenzen, maar ze zijn voorspelbaar en mee te leven. En de grenzen blijven opgerekt worden. Wie weet waar we volgend jaar staan.

Ze straalt het ook uit. Ze staat weer vol in het leven, en de mensen die ze dan haar verleden vertelt zijn onder de indruk. Sommigen vragen haar hulp om diezelfde omslag te maken van chronische problematiek naar een vitaal leven. En zo is haar praktijk “Gids in (zelf)heling” geboren, waar ze meerdaagse workshops en individuele coaching geeft.

Ook ik ben onder de indruk van haar progressie, en interesseer me daardoor steeds meer voor gezondheid en spiritualiteit. Ik zoek er mijn eigen weg in, door bijv naar een Mannenkracht Festival te gaan. Heel fijn om mijn eigen pad te ontdekken en te zien dat er veel overlap is met die van Hester. Het brengt ons dichter bij elkaar.

Zo hebben we onze neergaande spiraal omgebogen naar een opgaande. Hester gaat auditie doen bij een theatersportvereniging. Ik volg gitaarles en heb een programmeer schooltje in het dorp. En samen bezoeken we klankbaden, zitten we wekelijks in ons ijsbad, en genieten we lekker van onze kinderen.

En we zullen nog lang en gelukkig leven :)